Uyumam gerek Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Nedendir, bu yalnızlığım,
Etrafımda, onca insan varken,
Ruhum sıkıntılı,
Gözlerim tavana yapışmış, gecenin bir yarısında,
Uyku yok, yalnızımda,
Gözlerimde, unutamadığım geçmişimin,
Delikanlısı.

Suskun, etrafımdaki hayaletler,
İpe çekmiş yalnızlığı, sallanır darağacında,
Aşk bitmiş, sevdadan eser yok bir yürek var ağlar,
Beklerdi, şu ölüm deneni,
Sallanır, sessizce o ölüm,
Yağlı iple, darağacında.

Kulaklarımda, odanın çınlatan yalnızlığı,
Çöker üstüme, ütüme,
Yoktu neden bu gece, gözlerimde pembe düşler,
Üstümde gölgelerin, hüzün veren onca ağırlığı,
Sanki bana düşman, çekmiş kılıcını,
Etrafımdakiler sanki hayalet, çare değil,
Çare değil, derdime ve yalnızlığıma,
Yalnızlık hüznünün ağlattığı,
Gözlerime vermiş ağırlığı.

Sol yanım boş ağrılı, sancılı,
Okşanmaz da, sevgili,
Titrerim, titrerim şu gecenin ayazından,
Defedin, defedin artık, defedin artık,
Başımdan, şu gölgeleri,
Bu gidişle kan çöker, uykusuz gözlerime,
Bak, nerdeyse sabah olacak,
Artık, uyumam gerek, uyumam gerek,
Sevmese de, olmasa da,
Sol yanımda, selvi boylu birileri.

A.Yüksel Şanlı er
2 Mart 2010-03-02