Uyumalıyım Şiiri - Turgut Uzdu

Kaçamıyorum hatıralarından
Uzaklaşamıyorum
Nereye baksam gözlerinin karası var
Alıp götürüyor mutlu karanlıklara
Salınıyorsun
Salındıkça sarılmışım sanıyorum
Sana atıyorum kendimi
Heyhat düşüyorum sensiz boşluklara, yitiyorum
Damlıyorum yokluğuna
Damladıkça bitiyorum.
Nehirler kuruyor gece karanlığında
Yıldızlar her gece yeniden susuyor
Kalbimde sesler tereddütlü
Sensizlikten hep korkmuştu
Hâlâ korkuyor.
Titreme sarıyor her yanımı üşüyorum
Hep yerlerden kalkmaya çalışıyor
Tekrar düşüyorum
Benim için hazırlanmış bütün dipsiz kuyular
Her adımda yeniden tökezliyorum.
Yarınsız yarınlar doğuyor her şafak
Geceler yarınsız
Korkuyorum
Korkuyorum
Kaçmalıyım en derin uykulara
Kahrolası yüreğimi susturmalıyım
Belki bir daha uyanmamacasına
Uyumalıyım.