Uyumakta İstanbul Şiiri - Dursun Tombul

İçimde,
Demiratmış mavnalar bekler.
Akşamın gizemli ufkunda,
Vefasız sevgilinin ayak sesleri
Kafamda karışır gider.
Bir sisler girdabında
Başlıyorken bilinmeyen fırtınalar,
Gecenin kollarında
İstanbul,
Mışıl mışıl uyumakta.

Aşk sarhoşlarının naraları
Karışır,
Çaresizliğin nefes alış verişlerine.
Korkular yayılır
Loş sokakların derinliğine.
Bar'larda şarkı söyleyen kız da
Unutturamaz
Karşı koyamaz acılara.
Dumanaltı saatlerin
Saltanatı başlıyor,
Mumyalanır tüm duygular.

Yine bilinmeyen
Gecenin kollarında
Yine İstanbul O İstanbul;
Mışıl mışıl
Uyumakta...