Bazen sadece uyumak istemek,
hayatı yaşamaktan vazgeçmektir.
Yaşamak nefes almak değildir ki,
nefes alan ölüler tanıdım.
Tebessümüne hüzün katılmış, değerli insanlar vardı.
Göz torbalarını kuşatan kara bulutları gördüm.
Vazgeçmeden devam eden,
konuşmadan anlatan insanlar,
Nefes alırken ciğerlerindeki figanın çığlıkları,
küskünlüklerini kulağıma okurdu.
Bense senin kirli tuzaklarını anlamanın huzuruyla
cehennemin dibinde gibiyim.
Vazgeçtim senden hayat! !
Uyumak istiyorum sadece
uyumak ve unutmak...
Kayıt Tarihi : 1.4.2015 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!