Uyumak istiyorum Şiiri - Hatice Kelleli

Hatice Kelleli
130

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Uyumak istiyorum

uyumak istiyorum dönmek istiyorum çocukluk günlerime

Çocuktum daha
Herkesin küçümsediği
Umursanmayan bir çocuk
Şirin denilip sevilen
Ufacık sorunda arka dönülen
Sever tavırlarla yaklaşılan
En ufak şeyde azarlanan
Ufacık bir çocuktum ben
Kısacık boyum, sıska bedenimle
Anlayışsız bakan masum gözlerimle
Ufacık bir çocuktum umutlarla dolu...
Yürüdüğüm çamurlu yol sanki altından,
Ayağıma takılan taşlar gümüştendi
Sanki bir masaldı yaşam
Hayatın tüm kötülüklerine karşın
Güzelliklerle dolu bir masal
En kötü kabusu bile ışıyla aydınlatan
Masum bir masaldı çocuk dünyam
Masum bir masaldı hayalimdeki dünya
Uyandım...
Karmaşanın ortasında buldum kendimi
Sanki tepetakla olmuştu herşey
İnandıklarımın yok olduğu
Aklımın ermediği bir dünyada buldum kendimi
Dehşetin ortasına atılmış,
Hiç kimseye güvenmeyen,
İnançsız yapayalnız bir ben olmuştum artık
Aynaya baktım..
Gördüğüm şey değildim
Bu aynadaki ben olamazdım
Korktum...
Ardıma bakmadan uzaklaştım herşeyden
Dönüp bir kez daha baktım kendime
Eskiden umut dolu şirin bir dünyam vardı
Şimdiyse korktuğum bir vahşet
Umutlarım vardı hayata karşı
Küçük bir masalım vardı
Kapanırdı gözlerim
Yeni bir dünyada açılırdı
Umutlarım tutardı ellerimden
Uçururdu beni enginlerden
Sonra yavaşça indirirdi yere
İçimi büyük bir huzur,
Kıvançlı bir mutluluk kaplardı
Uyandım...
Yapayalnız tek başımaydım
Kocaman bir kalabalığın içinde
Başım dikti karanlığın çehresinde
Masalımla autuyordum kendimi
Meğer bu masal benim kaderimmiş
Savaştım herşeye karşı
Suskunluğumla konuştum herşeyi
Umutlarıma devam ettim
kötülüğüne karşı bu karanlığın
Meğer bu benim kaderimmiş
Önce umutlanacakmışım
Umutlarımla havaya uçacakmışım
Tam olacak derken
Hayal kırıklığıyla çakılacakmışım yere
Meğer masalım tepetakla edip beni
Çarpacakmış bir kalemde
Düşecekmişim yere
Meğer umutlarım masalım gibi güzel
Masalım gibi ters olacakmış
Uyandım...
Çağlayan yaşlarımla boğuldum
Savrulan hayallerimle kahroldum
Yok olan masalıma mı
Kaybolan umutlarıma mı
Mutsuz yaşamıma mı ağlayayım
Hiç amacı kalmayan
Varolduğu halde yok olan
Kendimemi yanayım
Uyumak istedim defalarca
Geçmişe dönmek istedim
Uyuyamadım
Masumiyeti kalmayan bu dünyanın esiriydim artık
Ne zaman durursa nefesim
İşte ozaman gerçek mutluluğum
İşte o zaman kavuşacaktım maslıma
İşte o zaman kavuşacaktım kendime
Uyandım
Öylece baka kaldım halime
Yeniden yeniden uyumak istiyorum
Öylece kendimce

Hatice Kelleli
Kayıt Tarihi : 29.9.2005 11:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hatice Kelleli