Uyumak Şiiri - Çetin Zor

Biliyorum
Hata benim ben suçluyum
İstemezdim böyle olsun
Razı değil buna gönlüm

Karşı koysam da olmuyor
Ardım sıra gelenleri durdursam da
Ilık rüzgarlar bekliyor nisanda insan

Sanma ki bahçemin tek gülüsün
Ezgi bilir misin tek notalı
Neşem şu gül dalında içinden geldiğince
Nasihat ediyor ahhh

Cevapsız sorular arkadaş olsun
Asılsız aşklar için ağlama
Naz etme gönül n'olursun

Her düşümde bir bulut iniyor yere
Alsam seni içinden geçsek diye düşünüyorum
Yanlış bir şeyler de geliyor aklıma
Adını bilirim keza bir tek
Tuhaf bir aydınlık doludur içim
Işığım hadi gel seninle mezara girelim

Duyuyor musun sesleri
İzleri takip et
Yanımda ol
Elimi tut
İsterim seninle ve sen varsan olsun
Teslim olamıyorum bi' türlü
Anlıyor beni ve peşinden koşmamı gönül

Eriyor yavaş yavaş umutlar
Tersine döndüremem sensiz ben hiç bir şeyi
Seni dünyalara değişmem ya ahhh bir güvenebilseydim
Ekşim ekşim ekşiyor yüzüm

Solan güller tekrar açar
Oluruna bıraktım her şeyi resimlere bakarak
Mezarımın taşı
Asi rüzgarların uysal arkadaşı
Zamanın perdesel filitresi zifiri karanlıklar

Meslek edindim canım yalnızlıkları
Işık var demek senin için bensiz
Isınırım elbet diyorsun nerede olsam
Bugün benim için matem
Unutmak bir meslek seni

Oldu mu şimdi
Renklerin bile arasını ayırmayan ben
Herkesten çok sevdim seni
Sonu hüsran pişman bir adam oldum
Uyumak istiyorum.