Uyuma Ey Kudüs Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Uyuma ey Kudüs, geceye mahkûm,
Adın bir kandildir ümmetin ruhuna.
Minberin, taşların, mahzun duvarın,
Yıldızlara fısıldar fethi bir dua.

Hançer gibi saplandı zulmün eli,
Mescid-i Aksa'ya prangalar vurdu.
Ama unutma, öyle bir sabah var ki,
Kılıçlar kuşanmış, sözler yeminli!

Bak, rüzgârın sesi tekbirle yankı,
Köklerinden yükselir ezan ve nida.
Bir bayrak dirilir küllerin içinden,
Zaferin mührünü basar alnına!

Ey Kudüs, susma! Zeytin dallarında,
Selahaddin'in adını yazar rüzgâr.
O gün ki surlarına bir ordu yürür,
Yıldızlar parıldar, semalar ağlar.

Hatırla o vakti, Ömer'in izini,
Adaletin sesi toprağı sarmış.
Bir çığlık yankılanmış minberlerinde,
"Bu şehir bize Allah'ın emanetidir!"

Ey minarelerin semaya yükseldiği,
Miraç’ın eşiği, peygamber yurdu!
Zincirler kopacak, sabah doğacak,
Gözyaşların düşecek Hakk’ın avcuna.

Ey ümmetin şerefi, ilk kıblemiz,
Göklerden gelen nurla aydınlan!
Melekler müjdeyle bekliyor seni,
Ve tarih fethine yeniden başlar!