Uyuma bebek Şiiri - Münir Üsküdar

Başaklardı kundağın
Göz yaşların sulardı
Kıraç toprağı.
Rüzgarlar okşayıp
Saçlarını.
Yağmurlar yıkardı
Toprağa belenmiş yüzünü.
Karıncalar dolaşırdı
Taşla kesilen
Açık göbeğinde.
Ayni şeyleri yaşadı hep
Annen,baban,deden
Kargaların bet sesiydi
Ağlamana eşlik eden
Daha şimdiden
Alıştın yalnızlığa
Kadere,çaresizliğe.
Çabuk büyümeli
Sen değiştirmelisin
Kaderini..yalnızlığını.
Yıkmalısın cahillik
Çaresizlik duvarını.
Anana,babana inat
Artık sen tutmalısın
Yaşamına yön veren
Gelecek yularını..