Üyüklü Ağca Destanı

Teker meker şükür dönüyor
Kör Ağcaların süper araba
Eşe dosta selam ediyor
Satılmışların acer araba.

Fordun keş dilleri kesilmiş
Gâvur Ağcalanmış besbelli
Amerikan burnu sürtülmüş
Sapınaca Türkleşmiş yerli.

Heç şeherli değil bu kambur
Kadıköye dek gitse gider.
Halayı topal, mayası çamur
Kesik baş, köylü ve rençber.

Ağca dayım tütün tüttürür
Ford şikarlanır, eksoz azar
Dayımdan okkalıca küfür
Meymenetsizin ödü patlar.

Kara bozlaklar dinler Ağca
Kasketi bilem türkü söyler
Garip garip Karacoğlanca
Yolu yolcuyu ozan eyler.

Dolmaz bu dolmuş bin alır
Şoför Ağca dayım olunca
Yetmiş iki millete acır
Hızır-İlyas emmim olunca.

Sorgun Peyik Karamağara
Bu yurt, bu memleket bizim
Tokad Sivas Yozgad Ankara
Mekik dokur emmim benim.

Sürmeliler nazar ederler
Sür dayım gözün yağın yerim
Bir derdimizi bin ederler
Sür şuradan gidek emmim.

Bu dolmuş hoplaya zıplaya
Derme çatma gider ha gider
Bu Ağca aksaya koptura
Hasta sayır sürer ha sürer.

Ağca topraktan. Ya bu taka?
Eme yarar mı bu soyha!
Aha da vatan düştü faka:
Düşmez elbet Ağcalar varsa.

Kör-topal gider yarınlara
Küşüm çekme oğul yıkılma
Su akar akar, varır köklere
Sür çıkarız güne sarsılma.

Dayanıyor gâvur yollara
Şoförü Ağca tek bir cumhur;
Direniyor ite, çakala..
Köprü başında Deli Dumrul.

Talakacı düzmüş bir destan
Ölmeden atasını yâd eder
Birgün ata bindirse Yezdan
O da dünyadan uçar gider.