Uyuklar Sabah Şiiri - Buse Güngör

Sen gelince
Uyuklardı sabah
Gözlerin bir kelebeği andırırdı
Bilirsin
Kelebeklerin ömrü kısadır
Bundan dolayı seni kalbime o an
Sararım günlük ölümünü unutmayayım diye...

Dumanlar tüter bacalardan
Hep kış aylarında
Bakma sen-teknolojiye
Teknoloji kalpleri yenebilseydi
Kalplerimiz karşılık beklemeden
İnsan sevebilir miydi?

Dalıp giderdik hep seninle
Denizli rüyalara
Tozlu masalara
Ağlaşırdık da...
Hiç sormazdın beni
Ama gözlerin nedense
Sorardı beni...

Sabahları
Uyanıktır herkes anlarsın
Hani okul ve iş zamanıdır
Ama nedense
Sen gelince
Uyuklar sabah
Uyuklar sabah...