Uyudum Şiiri - Sadettin Kaplan

Kırık testilerden yere dökülmüş
Zaman iki nefes/ ömür bir yudum
Rengi solgun/ yıldızları sökülmüş
Geceyi üstüme çekip uyudum

Kaç heves boşalıp doldu içimde
Kaç bahar yeşerip soldu içimde
Kaç sevda saçını yoldu içimde
Tohumu taşlara ekip uyudum

Yaylalar savurdu/ çöller kavurdu
Dalgalar sevdamı sahile vurdu
Ne ceylanlar gelip önümde durdu
Mahzun gözlerine bakıp uyudum

Takınca gönlüme martı kanadı
Yüreğimde yedi derya kanadı
Dergâhımdan kovamadım inadı
Bağrıma bir ateş yakıp uyudum

Benden başkasını anlatır adım
Pişmedim yıllarca boşa kaynadım
Gözlerimi misket yapıp oynadım
Aklımı kancaya takıp uyudum