Uyuduğunda Yaşamıyorsun!

Uyuduğunda Yaşamıyorsun! (Zümer: 39-42 )

Haydi kalk! Güneş doğdu!
Hâlâ ne yatıyorsun!
Dostum sen uyumayı
Yaşamaktan mı sayıyorsun!
Yanılıyorsun…
Haydi kalk, doğrul!
Elini yüzünü yıka
İki yumurta kır
Çay demle
Kahvaltını yap!
Dikey konuma geç!
Bir işin ucundan tut!
İşin yoksa gez dolaş, yürü!
Bak böyle yata yata
Paslanıyorsun, yaşlanıyorsun…
Haydi kalk be adam!
Hiç olmazsa
İki satır kitap oku!
Kırlara git, çiçek topla
Ormana var mantar ara
Piknik yap, balık tut!
Yoksa sen her gün evde
Yosun mu tutuyorsun…

Öldüğünde kabirde
Belki uyuyacaksın
Belki uyuyamayacaksın!
Ama her iki durumda da
Zaten mecburen yatacaksın!
Dışarıya çıkamayacaksın!
Bunu düşünemiyor musun…
Şunu unutma ki
dünyada da olsa
mezarda da olsa
yattığında ruhundan oluyorsun!
Yani yaşamıyorsun!
Bildiğin ölüyorsun!!!
Her sabah canın sana
geri iade ediliyorsa
Bunun kıymetini bil ve kalk yaşa!
Şunu da unutma ki
bu durumda sen sadece
uzatmaları oynuyorsun…

Allah, ölenin ölüm zamanı gelince, ölmeyenlerin ise uykuda canlarını alır da ölümüne hükmettiği canı tutar; ötekileri ise belli bir süreye kadar bedene geri iade eder. Şüphe yok k i iyi düşünen bir kavim için bunda ibretler vardır. (Zümer 39-42)