Uyuduğumu Sanıyor Zavallılar

Uyuduğumu Sanıyor Zavallılar

Sırtımdan geçiniyormuş birileri
Ve ben
Silkinip atmalıymışım sırtımdan böylelerini
Yazarı seslenir uyan
Çizeri seslenir uyan
Ozanı uyan der başka bir telden
Bakarlar bakarlar da görmezler dertlerini
Ruhları ayrı gezenlerin bedenlerinden

Boynumda yüz yılların yükü asılı
Durmak yok
Dinlenmek haram kılınmış -çalışmak ibadettir diye- bana
Öyle başıboş değilim ben
Başımı kaldırsam ya çıplak göğe çarpıyor ya sert bir kayaya

Başım ağır
Bedenim yorgun
Duymuyor hiç kimseyi kulaklarım
Birbirleriyle harp etmekten yorgun düşmüş göz kapaklarım

Gecenin karanlığında sersem sersem yitirdiğim uykumu aramanın sarhoşluğunu yaşarken ben;
Gündüzün ortasında uyuduğumu sanıyor zavallılar, gecenin karanlığına sırtlarını dönerken

Ahmet Doğan
13 Şubat 2021, İst.