varsa sol yanında vicdan denilin sızı,
tadarsın acıyı sevinci gizli gizli.
aç görünce ağlar yüreğin,
tok görünce güler yüzün.
namerte bu meziyet, ne gerek...
kanla elde ediniliyorsa,o pis servet
olur mu,insan denilen vahşiye,nimet?
önce ellerine verdiler dini inancı (incili) ,uyudu millet.
sonrada ellerinden aldılar topraklarını,
şimdi o milletin elinde kitap,,midesi aç mı aç!
uyansalarda artık,heyhaaaaaat heyhaaaaat!
çünkü elden gitti, toprak denilen servet!
açlık çığ gibi büyürken şu yalan dünyada,
savaş tacirleri kendilerine kurdular, aden denilin cennet...
amma ve lakin onlarında sonu kapkara toprak!
şimdi kaldı mı, aramızda en ufak bir fark!
(10-27-2013)
Nilufer UcukKayıt Tarihi : 18.1.2014 10:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!