Uyu Yasım Var Çocuk Şiiri - Oğuz Düzgün

Uyuyasım var çocuk!
Böyle ölmekler her gün,
Acılar bin bir kollu
Vefâsızlık bir girdap
Cehâlet hem okullu
Gündüzler dünden üzgün
Rüyâlar daha sevap
Uyuyasım var çocuk!

Uy uyasım var çocuk!
Bitmiyorsa komutlar
Robotlaşan bir yaşam
Savaşlar mı yaşam mı?
Düşünmeye ne meram
Yıkılmakta umutlar
Duyarsan ateş kesi,
Uy uyasım var çocuk!

Uyu yasım var çocuk!
Ninni okur zulümler
Barış derler savaşa
Beşikte yatar gibi
Gömülürken bebeler
Suriye mezarına
Bombalardan misketler
Kan ekerken uykuna
Uyu yasım var çocuk!