Uyu Uyu Yat Uyu -II- Şiiri - Hanifi Kara

UYU UYU YAT UYU

Çoluk/çocuk demeden, milletin evlâdını
Bizzat küfrü yayarak, yıllarca uyuttular.
“Mehmet; uyan, kalk, çalış”, diyecekleri yerde!
“Uyu uyu…” diyerek, yıllarca uyuttular.

Mücâdele edildi, eldeki mevcut güçle
Değiştirmek istedi, o gün Hilâl’i, Haç’la
Bir zamanlar öyle ki, mâlum: “163” le
İslâm’ı suç sayarak, yıllarca uyuttular.

Cıvıklık bulaşınca, o güzelim katıya
Baykuşlar konar oldu, damdaki o çatıya
Batılaşma adına, batasıca Batı’ya
Her şeyiyle uyarak, yıllarca uyuttular.

Daldı eğlencesine, kendi kendinden geçip
Yosmasız hiç olur mu, hem de güzelin seçip?
Açık/saçık giyerek, viskilerini içip
Kadınları soyarak, yıllarca uyuttular.

Çok uğraştı velâkin, engeli aşamadı
Kükrese de bir türlü, çağlayıp, coşamadı
Başkasın yaşatmadı, kendi de yaşamadı
“Altın nesle” kıyarak, yıllarca uyuttular…

20/09/’13
Hanifi KARA