Uyu(MU) yor(UZ) Şiiri - Muharrem Çetinkaya

güzel yurdumun
önce denizlerini kirlettiler
sonra yırttılar dağlarının eteklerini
ovalarında delikler açıp
makasla düzlediler kıyılarını
kırptılar ormanların ensesinden
ırmakları kuruttular
.
şimdi mi
ne ayağımızın donu var
ne sırtımızın yeleği
uydurdular başımıza geçirdikleri….
ama uymuyor
on numara büyük on
kıçımıza verdikleri don

-uyana da uyuyor hani on da on -

giysek bi-türlü giymesek

.
……………………..
terzi terzi tembel terzi
iğnen mi kırık
ipliğin mi yok
ama
bir elinde kazma
birinde kürek
gömüyorsun yüreğini
al sana iğne
bu da iplik
bu da yürek
geçir deliğinden iğnenin…
biçip-diksene bana elbisemi! ! !