Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Cahit beyi burda da gördüm. Yine görevi başında.
Şiir güzel ancak bütünlük bozulmuş
Sabır çile aşk çöl ... Karışık...
çocuk uyumakla ancak gövdesini büyütür şair bey kardeşim. Halbuki insan sırf maddi organlardan ibaret değildir. Yani haddinden fazla uyumak gafleti gaflet ise cehaleti cehalet ise iki cihanın şekavetini-bedbahtlığını- doğurur. Bizce bizi onca asırdır uyuttukları yeter. Biz artık uyanıp bu dünyaya ne için ve kim tarafından gönderildiğimizi arayıp bulmalı ve mucibince amel etmeliyiz ki iki cihanın saadetine nail olalım.
Hayırlı sınavlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta