Uyu Şiiri - Demet Berberoğlu 2

Şiirler de uykuya dalıyor artık
Her gece aynı rüyada buluşuyorlar.
Renkleri de görünmüyor çoktandır dünyamın.
Sanki takılı kalıyor her şey o anda
O yaşanılamayan anda
Benden başka herkese yabancı gelen o anda.

Kelimeler artık yapmıyorlar görevlerini
Onlar da küstüler bana senden sonra.
Konuşmayı bırak ,
Dinlemiyorlar bile beni.
Ya şarkılara ne demeli
İntikamını onlar alıyor,
merak etme.
Her ezgi bir zerre tuz oluyor sanki açık yaralarıma.
Acı nedir öğretiyorlar kanata kanata.
Sadece onlar mı sence?
Boş avuçlarım var üşüyen,
Bir de pembe şefkatleri özleyen saçlarım.
En çok da onlar üzülmüş olanlara
Bunları hiç anlatmıyorum bile.
Anlatamıyorum ki.
Benim dışımda her şey
Bana sensizliği öğretti de,
Bir ben öğretemedim kendime
Ve içimdeki sessizliğe sensizliği...