Uyu Şiiri - Savaş Barha

Geceleri ağladığım,
semaya haykırdığım,
herkesten sakladığım
bir derdim var benim.

Kimliksiz bir aşkın
pusulasız bedbahtlarıyız.

Kaybolmuşuz.
Kurumuş yaprak gibi
diyar diyar dolaşıyoruz.

Ne bir evimiz var
ne de gerçekleşen hayallerimiz.

Özlemişiz.
Sinemizde biriken hasret
gözlerden damla damla akmakta.

Umuda yolcuyuz.
Gökyüzü parmaklığında
ağlamaya mahkum edilmişiz.

Prangalanmışız.
Her gece yanımdasın.
Zihnimi ruhuna esir etmişim.

Bize ağır gelen kaybetmek değil.
Eksik kalmak, tamamlanamamak,
diğer parçamızla bütün olamamak...
.
Adın, adın bende saklı.
Adın ömrümün her anında.
Adın kalbimin en ücrasında.
Adın isyanımda, adın dilimde.

Yaktığım şehirler aşkına!
Bu figan da neyin nesi gözyaşım.
Bu acı, bu hüzün, bu keder de ne?

Yoksa gizliden gizliye
ağladığımı mı sezdin?

Yine mi
içimdekini hissettin?

Uyu güzel gözlüm, uyu.
Kapa gökkuşağı renkli gözlerini.
Bu yazgı alnımıza kara çalınmış.

Hiçbir kalem, hiçbir dil
bu derde derman olamaz.

Çare kaderde.
Umut yarınlarda.
Güzel günler ilerde.

Yarınlar bizimdir.
Maviliklere yelken açacağız.

Uyu.
Uyu ve kapa
gökkuşağı renkli gözlerini.

Uyu ki gözlerine
karanlık değmesin.

Uyu, uyu, uyu.