Uyu Şiiri - Bilgin Çabuk

Uyu bebeğim, uyu ve büyü.
Görmeden, duymadan uyu.
Seni de yutmadan karanlık kuyu,
Seni de boğmasın zehirli suyu.

Uyusun benim kınalı kuzum,
Duyup irkilmesin taze bebeğim.
Bak, bıraktım işte çalmıyor sazım,
Korkup ağlamasın nazlı bebeğim.

Dünya da bir yere saklandı barış,
Ne soran var artık ne de arayış.
Şimdi terörle dolu dini yakarış,
Uyanma bebeğim, bir bitsin bu iş.

Biliyorum, bombalar ruyanı böler,
Minicik bedenini deler mermiler.
Ne ağlaman kâr eder, ne inlemeler,
Ağlarsan göz yaşını melekler siler.

Açma onun için sen hiç gözlerini,
Görme kinle kararmış pis yüzlerini.
Yaşarsan taşırsın hep izlerini,
Uyu yavrum,korkma, tut ellerimi.

Belki de büyürsün, bu karanlık ta,
Çareler tükenirken, tüm insanlık ta.
Sen çare olursun belli mi olur?
Dilerim düşmanlık bir gün son bulur.