Uyma Oğul... Şiiri - Mehmet Şahan

UYMA OĞUL

Nefsi köle, kul edip boyamasın gözünü,
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…
Benliğine hükmedip yıkamasın özünü,
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…

Varsın dönsün dolaşsın giremesin kapından,
Kendi türüyle dalaşsın, türemesin yapından…
Namın arşa ulaşsın, silemesin tapundan,
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…

İster sana ilensin, ister desin paşasın,
İster sana bilensin, ister kerhen yaşasın!
İster aman dilensin, ister kırsın maşasın
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…

Kolunu kaptırırsan halesi aydan aşar,
Yolunu saptırırsan hilesi haydan aşar!
Nefsini taptırırsan çilesi boydan aşar
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…

Gözlerini kör eyler boşu dolu gösterir,
Kaftanını dar eyler, sana bolu gösterir…
Boranını kar eyler hemen yolu gösterir,
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…

Arkasından yürürsen şah halını çul eyler,
Bir kez fırsat verirsen som altını pul eyler,
Biraz masum görürsen nefsi köle kul eyler,
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…

Pir-î Fâni gülse de özü koru andırır,
Gönlü razı gelse de gözü onu kandırır!
Kalp ibrazı bilse de sözü oda yandırır,
Şeytan azapta gerek, sakın ha uyma oğul…

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
30.04.2018-İstanbul