Uyma nefsine Şiiri - Ersin Altun

Aldanma dünya zevkine
Sakın güvenme mevkine
Arkana bak giden, gidene
Takvimin son demleri mevsin sonbahar
Giden geri gelmez uyma nefsine.

Hep ayak izi yürüdüğün yollar
Bir bir kapanır kapılar
Gelip geçti günler, aylar, yıllar
Giden geri gelmez uyma nefsine.

Gönül kırma, incitme
Kimseye eğilip, bükülme
Her nefsin bir yarası vardır hor görme
Giden geri gelmez uyma nefsine.

Cana kıyma incitme karıncayı
Marifet bilme çalmayı
Kendi acın bil her acıyı
Giden geri gelmez uyma nefsine

Çalan çaldı, alan,aldı
Dön bak kime ne kaldı
Nefis derin uykya daldı
Giden geri gelmez uyma nefsine