Uyma Nefsim Şeytana!
Tahrik edip, heves ile hevayı
O saptırdı, Âdem ile Havva’yı
O ayarlar, cümle batıl davayı
Sakın nefsim, uyma o kör meluna!
Kim uyarsa, olur sonda kul ona!
Azdırarak, Âdem oğlu Kabil’i
Katlettirdi, öz kardeşi Habil’i
İzleyip de ona giden sebili
Zinhar nefsim, uyma o kör meluna!
Kim uyarsa, demez Mevla kul ona!
Firavun’a, odur haddin aşırtan
O iblistir, insi haktan şaşırtan
Pek çokları, azdırırken o şeytan
Uyma nefsim, asla o kör şeytana!
Kim uyarsa, demez Allah kul ona!
O Nemrut’u, kibri ile çıldırttı
Akla zarar, nice karar aldırttı
Ardından da İbrahim’e saldırttı
Sakın uyma, nefsim o kör meluna!
Kim uyarsa, demez Rabbin kul ona!
Ebu cehil, ona uyup şaşırdı
Zira onun gururunu kaşırdı
En sonunda, onu nar’a düşürdü
Şaşırıp da uyma nefsim meluna!
Kim uyarsa, olur sonda kul ona!
İbret al da kıssalarda geçenden
Olma asla, kem yolları seçenden!
Olana dek, baki yurda göçenden
Uyma kat’a, şeytan denen meluna!
Kim uyarsa, demez Rahman kul ona!
Cihat ŞAHİN
18.04.2024-İZMİR
Kayıt Tarihi : 18.4.2024 04:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!