Uykuya gider Şiiri - Mevlüt Kurt

Toprak altındaki kılcal damarlar
İnsanoğluna nimet olmaya gider
Ağaç bir poyradan devam ederek
Sular çam oluğa uykuya gider.

Sazaklıktan çıkan su damlaları
Onlar sakin sakin akarak gider
Islatıp otları yavaş akarak
Yakındaki göle uykuya gider.

Dağlardan akan o billur dereler
Eğilip su içer gençler dedeler
Yurdumu besleyen can damarları
Birleşip gölete uykuya gider.

Çağlayarak akar bazı dereler
Sel olur vadiyi yırtarak gider
Belki pek çok yere zarar vererek
Çaylarla baraja uykuya gider.

Bazen sert akıp bazen yatarak
Kıvrım kıvrım gider ıslık çalarak
Barajda enerji olup akarak
Nehirler denize uykuya gider.

Mevlüt KURT