Uykusuzum Şiiri - Eyüp Doğru

UYKUSUZUM

Sen sevdinde ben sevmedimmi.
Tek kelime bile söyleme artık.
Kulaklarımı çınlatan
sesini duymak istemiyorum.
Söndürdüm evimin tüm ışıklarını.
Herşeyi karanlığa gömdüm.
Düşüncelerim darmadağınık.
Ayrılmamak için ne yaptıysam,
Ne kadar uğraştıysam olmadı..
Ne çok isterdim,
Herşeye çözüm bulabilmeyi.
Ne çözüm bulabildim,
Nede ikna edebildim o taş kalbini....

Yine uykusuzum bu gece.
Bir kaleme birde boş sayfalara,
Anlatmak istedim anlamsız gidişini.
Gel gelelimde,
Ne yazacak söz bulabiliyorum sana.
Nede seni sana anlatacak,
duygu var yüreğimde.
Anlatamadım korkularımı,düşüncelerimi.
Ben yine uykusuzum,
Uykusuzum bu gece.

Zihnim gözlerime,

Durmaksızın zulüm ediyor.
Göz kapaklarım ağırlaşmış.
Neden demeyi bıraktım artık.
Ne zor şeymiş beklemek.
Ömrümce umudu bekleyip durdum.
Yüreğim yorgun ve huzursuz.
Öfkem çarpıyor duvarlara.
Her kelimemde yerle bir oluyor dünyam.
Kavuşmadı ellerim hasretle birbirine.
En çok da yüreğim kızdı kaderine.
Saat beş oldu gün ağardı ağaracak.
Hayat hızla akmaya başladı her tarafta.
Ben ise uykusuzum uykusuzum bu gece.