bir yalnızlığa dokunabildiğim kadar uzak,
bir serüven gibi karmaşık,
acımasız ve zorsun.
zorsun diyorum;
çünkü içimdeki bütün şehirleri çalmaya çalışırken
ansızın uyanıvermiştim uykumdan(!)
şimdi ben o günden beri hep uykusuzum! hiç uyumadım!
uyuyamadım belkide...
gözlerimi kapatınca
bütün heryeri sis kaplayacak
bütün gemiler karaya yanaşamayan gemileri
beklemekten aciz kalacak
bütün film yıldızları
hep trajik hayat hikayelerinde oynayacak zannettim.
bu yüzden korktum.
korktum uyumaktan...
korktum silik bir yaşama boğulmaktan...
Kayıt Tarihi : 2.7.2004 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (1)