Uykusuzluktan boncuklarım

Rumeysa Ekinci
21

ŞİİR


12

TAKİPÇİ

Uykusuzluktan boncuklarım

Uykusuzluklarımı ipe dizdim
Tek tek ipten koparıyorum şimdi boncukları
Kim bilir ilk uykusuzluğum neydi kimeydi
Kim bilir ipteki son uykusuzluğum kime olacak
İpteki son boncuğum son nefesim
Son uykusuzluğumla beraber göçüp gideceğim
İlk uykusuzluğumu bilmiyorum ama şuanki uykusuzluğum ölümlere
5 dk sonra bir yavru kedi son kez miyav diyecek
Ama belki 5 dk sonra çektiği acıdan kurtulduğu için mutlu bir şekilde gözlerini yumacak
5 dk sonra bir yavru kedi son kez miyav diyecek
Ama 5 saattir ayrı ailesinden o 5 dk ona az gelecek
Öleceğini bildiğinden kafasını gömüyor toprağa devekuşu ama sorsan kedi
Ölümünü onlara bulaştırmamak için de yalnız ölmeyi seçecek kadar zeki
Kim ister ki yalnız göz yummayı
O istedi
Ve ben de istedim
İstiyorum da
İçten içe çürüten bu hastalık yüzünden ben de bir gün dünyaya son kez miyav diyeceğim
Ama yalnız olacağım
İstemem uykusuzluğum bulaşsın onlara
Ben boncuklarımı yalnız dizerim
İstemem uykusuzluğumu paylaşmak onlarla
Ben paylaşmak derim onlar dert
Kaçıncı uykusuzluğumdayım bilmiyorum saymadım
Kaç uykusuzluğum kaldı Allah bilir
Ama ben 5 dk sonra ölecek kedi gibi
Öleceğim zamanı bekliyorum hem kimseye bulaştırmayayım istiyorum ama ben gözlerimi dünyaya yalnız yuman o kedi gibi cesur değilim
Siz ölüm korkusu dersiniz
Ben ölüme zorunda bırakılma korkusu
Siz ölüm korkusu dersiniz ben uykusuzluk korkusu
Ölünce daha çok uyuyacağım ve uykusuzluk boncuklarımı ipe dizmemin bir anlamı olmayacak
Ölünce uykudan boncuklar dizeceğim
Ve ipim dünyayı milyonlarca kez dolanacak
Bir gün gözlerime direnemediğimde son uykusuzluğum ipten çıkmış olacak kim bilir
Kimse fark etmeden
Sessizce
Uyku dizmeye gidiyor olacağım

Rumeysa Ekinci
Kayıt Tarihi : 31.7.2018 19:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Rumeysa Ekinci