Uykusuzluk Nöbetleri Şiiri - Muhammet Ür ...

Sokağın sessizliğini dinledim durdum bütün gece ama yine avaz avaz seni duydum sadece
Işığın yetersiz olduğu bir köşede raksetti durdu sana benzeyen gölgeler karşımda öylece
Lambalar ne vakit söner ne vakit evine döner halime gülen yıldızlar öğrenmiş oldum böylece
Aslolan aşktır gerisi hikaye derdin yaa hani hep sen niye yoksun şimdi benim öykümde öyleyse

Kursağımda kalan hevesim dudağımda yalandan bir tebessüm bekliyorum ben hala dönersin diye
Azarlar gibi olsa da her sözün biraz daha kırsa da bir sesini duyayım razıyım ona bile

Rüzgarla kokun gelir arada bir yerle bir olur ruhum o an bilsen nasıl sızlar burnumun direği
Ağzımda zehir gibi bir tat bırakır oldu artık aldığım her nefes yakıyor canımı ciğerimi
Camdan mıydı neydi artık tuzla buz edip gittiğin kalp kim gelip dokunsa kesip kanatıyor elini
Alacağın ne kaldıysa al hepsini yada ver seni bana geri bitsin bu uykusuzluk nöbetleri