Aydınlık örtüyor kelimelerin görünürlüğünü,
Geceleri daha bir belirginleşiyor acılarımın okunaklığı,
Üstelik ayı da sildim, attım defterimden,
Artık bir hatrı yok kelimelerimin belleğinde.
Çürümüş parmaklarıma bağışlanan bir kalem,
Nasıl gebeyse kelimelere,
Küflü tırnaklarımı da geçiriyorum kelimelerimin üzerine düşen gecenin siktir git mavisine!
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta