Kadın güneş gönle...
Ekmeği aşı unutturuşu ne güzel
Çöllere düşürüşü
Uykusuz kalışlarımı bile sevdim...
Soruyorum kendime gül sorular
Aşkın bahçesinde renk renk güller vardır
Adı her saatime çivileniyor bir gül kadının
Kırk yıl sonra bile
Soruyorum kendime
Gül sorular
Kadın gül mü
Güneş çıkınca eriyen bir kar topu mu kadın...
Bir kadına çarpıldım
Soruyorum kendime gül sorular
Kadın bir yıldız aşkı yıldız
Yıldızdan geçer ibrahim olan gönül
Geçer yıldız aşktan aşkların paşasına
Kadın denilince aklıma sen geliyorsun
Sana çarpıldım
Adı her saatime çivilenen kadınsın bir -sen
Gül kadın
Gülsün yakama...
Ben senin gül renginde yandım,piştim...
Gül kadın
Güldür kadın
Ey dostlar
Ben bir hayal mi sevdim nerede çarpıldığım kadın şimdi
Aşkın bahçesinde ateş gibi yakan güller vardır
Güldür kadın
Güldü çarpıldım
Güldü çarpıldım
Güldür kadın
Öptüm alnıma koydum çölü
Cennetimize renk katar kadın kovarak şeytanı
Çarpılırsın gül kadına
Bıyığı terlememiş genç
Soruyorum kendime gül sorular
Toprağa bulut lazım...
Bulut olur çiçekler kadın
Bıyığı terlememiş genç
Kadın güneş
Kadın gül
Soruyorum kendime gül sorular
Kadın güneş... ben bu dersin oturdum rahlesine
Kadında en çarpan güneş
Güneş olur verimli toprağına kadın
Güneş aşktan geçer ibrahim gönül
Aşkların paşası yakışır ibrahim gönle
Bülbül gülden geçer aşkların paşasını bilse
Kayıt Tarihi : 20.1.2017 14:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!