Uykusuz Gecelerin Düşleri

(PENCERE)
“ Dokunmayın gözlerime
Yıllanmış hatıralar uyur
Hayata açılan pencere
Bir gün ölümle son bulur. “
Diye düşünse de hep

Herkes gibi
Bir zamanlar
Onunda düşlediği hayalleri vardı

Ama hep uzaktı…
Uzaktan göz göze gelmekti kaderleri

Başkalarını dinlemek güzel olduğuna göre
Kendini anlatmak daha güzel olmalıydı sevgiliye

Olmalıydı ya
Sanki duygu ve düşünceleri ipotekliydi

Severken deli gönlünce
Sevilmiş miydi bilmiyordu ki

Oysa
Onun da çocukluğu ve gençlik hayalleri vardı
Oda düşler kurardı geleceğe ve de sevgiliye

Kurardı ya
Uykusuz gecelerin düşleri.
Yaşanmamış Çocukluğun gençliği mi olurdu

Çünkü
Delikanlılık ne
Kavak yelleri ne
Neydi yaşanmışlık bilmiyor…hatırlamıyordu…bile

Ama artık bildiği bir şey vardı ki
Sevgi, sevdiği yürekte ölü doğmuştu yine.
Kaşif Kani ERTÜRK