Uykusuz Geceler Şiiri - Ebru Aydoğmuş

Uykusuz gecelerde
Beyni kemiren kurtlar var bilir misiniz?
Düşlerimde,
Elimi uzatsam tutacağım
Yalanlar var gerçeklerimde..
Uzanıyorum,
Kapatıyorum gözlerimi
Aldatan alçak yüreklere
Bir küfür savuruyorum en afillisinden
Nefesimle ..
Usul usul açılıyor kirpiklerim,
Batıyor göğsüme ok ok,
Düşüyor damla damla..

Neden insan acımasızdır canlara
Nasıl kıyar insan bir cana
Nasıl kıyılır sevgilere...
Ölüm müdür kıymet bildiren,
Yaşarken üstüne basarak geçtiğimiz cevherlere.

Uykusuz gecelerde,
Sevgisizliği,düşmanlığı,nefreti,yalanı
İnsan olmayı sorguluyor beynim..
İnsanım ben değil mi?
Bazen bundan utanıyorum.

Yakan yıkan eller midir?
Gözlerimiz mi?Yüreğimiz mi?
Mavi midir Dünya?
Yalanlar beyaz , hayatlar toz pembe midir?
Kalpler kara bulutlar gibi çökerken ,
Tomurcuklanmış sevgilere
İnsanı boğan nedir toz duman
Kurtlar ...
Kıvrım kıvrım kıvrılıyor...
...
Atlarken düşlerime balıklama,
Bak rüzgar fısıldıyor kulağıma;
Sakin ol diyor, kızma..
"İnsan insanın kurdudur."

Uykusuz gecelerimde
Beynimi kemiren kurtlar var.
Düşlerimdeyse,
Açan çiçekler görüyorum
Börtü böcek..
Hoşgörü,sevgi,saygı üzerine kurulu
Cümleler duyuyorum..
Bir tebessüm var dudağımda sebepli,
Huzurlu tiktaklar..
Uyanmak istemiyorum ben
Hayırdır diyorum
Üstüm açık kalmış belli
Çıkar diye korkuyorum rüyamın tersi!
Hayır diyelim hayır olsun.
Rüya mı dedim
Her rüyada hayra yorulmaz ki...