Uykusuz Geceler Şiiri - Nadide Çiçek

Gece oluyor bulamıyorum uykumu
Arıyorum, çağırıyorum, gel diyorum
Yapıyorum yatağımı, uzanıyorum
Seni beklediğim gibi bekliyorum

Yatağım yok benim
Bir kanepede yatarım
Sizin evdekine benzer
Bir televizyona bakarım, beklerim tekrar

Bir yastık bir yorgan
Kafamı koyduğum zaman
Bir şeyler yazasım gelir
Ritüelim olmuş sanki

Kalemim yok benim
Elimde küçük bir ekran
Senin elindekine benzer
Bir senin fotoğrafına bakarım hatta beklerim bazen

Bu gece uykum yok benim
Düşlere dalmışım
Kulağımda kulaklığım, omzumda ağrılarım
Her ne olursa olsun ben yine gökyüzüne bakarım