Uykusuz Geceler Şiiri - Yasin Mert Orhan

Uyku tutmayan gecelerin olacak diyeni dinlemezdim
Bu dediği bana komik gelirdi katıla katıla gülerdim
Halbu ki çocuktum bu hallere düşceğimi bilmezdim
Şimdi ise uykusuz gecelerim de yazıyorum bütün sözleri

Kendimin psikoloğu yaptı beni uyku tutmayan gecelerim
Bir deli misali sohbet eder düşüncelerimle bedenim
Bunların derdinden hayata karşı gülümsemez
hayallerim
Varsın gülümsemesin ne de olsa sensin hayallerin derdi

Umutlarım her geçen zamanda bataklığına düştü
O gecenin sihirli sözleri gibi gözlerin bana küstü
Her gece rüyalarımdan çıkmıyor yüzünün o kızgın büstü
En güzel rüyalar sensiz geçen gecelerle birlikte öldü

Arıyorum seni ama zor bulamam kabus dolu gecelerim
Kaçırıyorum aklımı  ama zor  kendimle kavgalı düşlerim
Sevmiyorum seni zor artık yorgun sana olan hislerim
Aradım seni bulamadım çünkü ben ankarayım sen ise olmayan denizim

Her geçen gün artıyor benim geçmeyen bu dertlerim
Seninle intihar etti sana karşı olan bütün hislerim
Anlamasan bile sana özel bu yazdığım sözlerim
Tanıdık dudaklar ama yabancı artık bana  öpüşlerin

Kapandı artık acımayıp kalbimde açtığın yaralar
Aklıma her geldiğinde çocukluğum yine senin yanına kaçar
O gülüşün yok muydu bir de  ömrüme ömür katar
Ruhun bana çok uzak benden kaçabildiğin kadar

Yetmiyor mu hayatım dünya da sana olan sevgim
Sen benim yaşadığım en güzel beşinci mevsimim
Sensin benim hayallerini kurduğum pamuk prensesim
Ölürken  bile son kez duyacağım senin o ince tizli  sesin