Saat gecenin ikisi
Ben yine uykusuz
Gecenin sessizliği çökmüş yüreğime
Düşünmeye başladım
Ebediyete göçmüş insanları
Kimbilir ne dertleri vardı yaşarken
Acaba menmunlarmı şimdi
Hiç birinden ses çıkmıyor
Menmunlar demekki hayatlarından
Kafalarını kaldırıp bakmıyorlar bile
Ne yağan yağmuru duyuyorlar
Nede güneşin yakıcı sıcağını
Yaşlısı genci çocuğu
Uzanmış yatıyorlar toprak altında
Görmüyorlar burada yaşananları
Görmüyolar dünyanın çirkefliklerini
Hepsinin rahatı yerinde
Başlarını kaldırıp bakmıyorlar bir kere
Sen elinde bastonuyla gezen dede
Nice eziyetlere göğüs germişsin
Değerini bilen varmı sence
Ya sen gençliğine doymadan
Hayata gözlerini yuman
Güzel kadın
Sendemi menmunsun hayatından
Dönüp bakmadın bir kere
Ya sen üç günlük bebe
Sütten temiz kardan beyaz
İsmini bahar çiçeklerinden almış minik kız
Sendemi menmunsun hayatından
O saf tamiz yüzünü
O ışıl ışıl gözlerini göstermedin bir kere
Sesiniz çıkmadığına göre
Hepiniz menmunsunuz hayatınızdan
Gözümde uyku yok zaman ilerliyor
Saat gecenin beşi güneşin doğmasına az kaldı
Sokaklarda üç beş arabanın motor sesi
Havlayan köpeklerse nağmesi
Bense uykusuz geçen gecenin
Pençesine düşmüş bir mahkum
14.09.2007
Ali Ekber ÇelikKayıt Tarihi : 8.8.2009 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!