Aynı hayallerde buluşamıyorsak,
ve aynı rüyalarda canhıraş arıyor da bulamıyorsak birbirimizi,
ve her ne kadar aynı gerçekte yan yana oturuyorsak da otobüste,
ya da aynı sokakta gölgelerimiz kavuşuyorsa bizden habersiz,
ya da gözgöze geliyor da temaşanın içinde göremiyorsak birbirimizi,
ya da yarım saniye farkla çarpışmıyorsak dalgınlıkla köşe başında,
ya da kütüphanedeki aynı şiir kitabına aynı anda uzatmıyorsak elimizi
ve bilmiyorsak bir önce okuyan ikimizden biriydi,
işte hep kaçırıyorsak o anı fütursuzca;
yani az kalsın deliler gibi sevecekken kavuşamıyorsak birbirimize,
az kalsın öpüşecekken denize karşı dolunay ışıltısında,
ve belki az kalsın hiç uyuyamayacakken sımsıkı sarmadan birbirimizi,
ve neticede gerçekleştiremiyorsak var oluş sebebimizi;
ve buna karşın sorgulanıyorsa henüz başlamayan aşkımızın masumiyeti;
ve uğraşıyorsa hayat bir araya getirmemek için ikimizi,
kim olduğunu bilmesem de,
sen, sen yine de sabırla bir sonraki günü bekle sevgili...
Kayıt Tarihi : 22.10.2012 17:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!