Uykusuz Şiiri - İdris Sefil

Seni tanıyalı ne kadar oldu ki,
Ve görmeyeli bir o kadar,
Zifiri karanlık bir gecedeyim,
Sancılı bir bekleyişle soluklanıyorum şimdi.

Avurtlarım kükremiş bir yanardağ misali,
Kaynayıp duruyor gecede,
Yüzümü çevirip bakamıyorum öte yana,
Gözlerim kan çanağı şimdi.

Uyku tutmuyor yine,
Ne yapacağım şimdi bu lanet gecede,
Şöyle adımlayacağım bir yol yok ki,
Yürüsem yediyi geçmeyecek adımlarım,
Köşe başında telefon kulübesi de yok,
Ahizeyi kulaklarıma götürüp,
Aklımın zulasında saklı numarayı çevirebilsem,
Yada tuşladıkça inadına ses vermeyen bir karşı taraf,
Ve kızgınlığı dizginleyecek bir ankesör de yok yumruklayacak,
Bu gece bir şeyler var içimde.

Sigaramın dumanına dalıyor gözlerim,
Tutunuyorum dumanın kapı ardından sızıntısına,
Tutunuyorum dumanın dalgalanışına,
Özgürlüğe uçuyorum bu gece sigaramın dumanından.

Aralık 2003
Konya zindanı