Şairim,
Yorgunum,
Uykusuzum,
Artık şu kuş tüyü yumuşaklığında ki uykulardan bir uyku beğenmem gerek...
Dertliyim,
Hüzünlüyüm,
Huysuzum;
Belki de anlayışsızlığa ve haksızlığa uğradığımdandır hep...
Nereden geliyor bu körlük?
İnsan anlayabilir mi ki hayatı daha anlayamazken kendini
Ve yine kendine bu kadar körken görebilir mi başkasında ki güzellikleri?!
Ale Dharma
Kayıt Tarihi : 8.5.2018 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanlar garip varlıklar.Ne seninle, ne de sensiz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!