Uykusuz Şiiri - Bülent Albayrak

Uykusuz
Gecenin zifiri karanlığını
Bozan rüzgar sesiyle birlikte
Dörtnala ayak sesleriyle terk ederdi
Sıcak yatağını uykum.
Uzaktan bana bakar,
Tüm ısrarlarıma rağmen yanıma gelmezdi.
Sağa ve sola dönmenin anlamsızlığından uzaklaşıp,
Salon penceresinden baktığım sokağımızda,
Şiddetli rüzgarın uğultusu ile
Sallanan ağaç ve sokak lambaları adeta selamlardı beni.
Uykum tekrar döner umuduyla,
İki kaşık aldığım pasiflorayla
Sıkı sıkı bedenime sarıldı uykum.
Saatin alarmıyla birlikte, göz kapaklarımı açmama müsaade etmez,
Bu seferde benim gitmeme izin vermezdi.
Son bir hamle ve besmeleyle uyanır,
Tekrar görüşmek dileğiyle vedalaşırdım.
Sokaktan ilk geçen araba sesiyle birlikte mutfağa girerdim.
Harmanlamış olduğum çayla, demlediğim çaya
Eşlik eden beyaz peynir, zeytin, çilek reçeli
Ve sıcak ekmeğe doyum olmazdı.
Eksik uyumuş birkaç saatin mahmurluğunu,
Güzel bir kahvaltı ve demli bir çay unutturmaya yeterdi.
Hazırlanmamış bir kahvaltı ve demini almamış bir çayın yerini,
Ne alabilir di?
Gerçi vereceğiniz cevabı duyar gibiyim.
1 fincan sıcak salep, bol limonlu mercimek çorbası,
Veyahut sert bir kahve yada yarım saat yürüyüş.
Neyse sohbet güzel, kimseyi fazla alıkoymayalım.
Herkese kolay gelsin.