Belliki seninde gözlerin dalaşmış karagece ile
Kimimiz sandalye tepesinde kimimiz yatak köşesinde
Bazı gün sabahı bazende geceyi çekeriz iple kerelerce
Birimiz bir yıldızın ışığına tutunur ötekimiz ayın çengeline
Sen kahkahanı yutarsın bense çığlığımı
Gün olur kendini geceyle seyreltirsin
Dertlerini asarsın çamaşırların yerine iplere
Biran dalarsın komşun uyarır yağmur geliyor diye
Dayanamaz, toplarsın hepsini yine kendine
Paylaştıkça azalır diyenlere kızarım bende seninle
Bırakmam yağmura toplarım
İstemem dertlerim görünsün çamaşırlarım gibi
Geceyi örterim bayazların üzerine
Renklilerse zaten görünmezler yitmişliklerinden
Belliki seninde gözlerin dalaşmış karagece ile
Ara ver ben nöbetteyim,uyu uyuyabildiğince.
Kayıt Tarihi : 15.3.2010 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Hakan Sural](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/15/uykusuz-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!