göz kanıyor
pınarım yanıyor
güz sancılanırken
dokunma sakın
yakıyor içimi us
yakınma yakın
akıyor içime sus
suskun ninniye dalar
kör gözyaşına salar
kuşlar yüreğin yalar
dar geliyorsa fanus
güz sanıyor
yüreğim gamda
söz incileşirken
su oluğunda
darlığı soluğunda
gün dolduğunda
görmeyince artar pus*
bahara nazar değdi
ne yağmur ne kar yağdı
köylü boynunu eğdi
uykusunda okyanus
*bulanık,göze inen ak,perde(TDK)
180910ankara Gülce-Bahçe
Ozan EfeKayıt Tarihi : 29.10.2010 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!