Uykusu Kaçmış Kelimelerim
Uykusu Kaçmış Kelimelerim
VE SEN KADINIM HALA BANA YABANCISIN HALA SEN KİMSİN DİYORSUN
HAVVA DA ADEME SEN KİMSİN BEN SNEİ TANIMIYORUM DESEYDİ NE OLURDU DÜNYAYA NEYİ TANIYARAK GELİYORUZ ANNE BABAMIZ DAHİL
RUMUZUNU SECTİĞİN KADAR ÖZGÜR DEĞİLSİN
O BİLE SENİ DİĞER ŞEYLERDEN İYİ TANITIR CÜNKÜ YÜREĞİNİ YANSITIR BEN KİMİM NERDEYİM NASILIM DEĞİL KONU BEN NE KADAR GERCEĞİM YÜREĞİM NE KADAR VE SANA DAİR NELERİ GÖZE ALDIĞIMDIR
elektrik almak değildir hayat, hayat pişman olmamaktır...
ben seni mutlu edemeyecek olsam istermiydim hayatıma...
Gecenin bilmem kaçıncı dilimi..
Dışarıda içine çektiğinde adeta çiğerleri donduracak bir soğuk..
Ve ben uykusu kaçmış kelimelerimi bir arada tutmanın teleşındayım..
Hep böyle olur nedense..
Önce sen düşersin düşüncelerime..
Sonra,ağlamaya başlayan kelimelerimin hıçkırıkları duyulur..
Kelimelerim var benim..
Durmadan..
Usanmadan,beyaz bir kelebeğin anlatıldığı sonsuz kelimlerim..
En kederli anlarımda geceye,parlak yıldızlar gibi düşlerimi..
Yalnızlığımı..
Ve çığlıklara bürünmüş sessizliğimi nakış nakış dokuyan..
Ve her biri sadece senin yokluğunun bana kattığı anlamları dile getiren kelimelerim var..
Kalemimden düşen her kelime titrek bir isyanın gölgesinde çaresizliği işliyor gecenin kalbine..
Sayfalar dolusu çaresizliğim ve yalnızlığım,satırlara keder yüklü gözyaşlarıyla iniyor..
Kelimelerim korkmuş ve üşümüş sanki..
Çaresiz,sessiz ama yinede asla sensiz değil..
Onlarda benim gibi bu gece..
Ve bir hiçliğin gölgesinde var olabilme savaşındayım..
Hep yok olmuş düşler ve kimsesiz üşüyüşler beni anlatır..
Ben biten bütün güzel aşk hikayelerinin lanetlenen rolü..
Yaşanan bütün güzel sevgilerin tek kötü karakteri..
Kimsesiz gecelerin sorumlusu..
Verilip tutulamamış sözlerin..
Geç kalınmışlığın acı bedeli..
Oysa sen...
Bembeyaz kanatlı bir melek..
Gökyüzünden döne döne düşen bir kartanesi..
Ve Gökkuşaklarının en güzel renkleri arasında dudadığında bir gülümseme ile uçan bir kelebek..
Yazıyorum..
Kalemimi gözyaşı hokkasına batırıp batırıp durmadan yazıyorum..
Çünkü uykusu kaçmış kelimelerimin ancak böyle kapanır gözleri
ve SEN KADINIM HALA BANA YABANCISIN....
Kayıt Tarihi : 23.12.2009 08:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Günler güz yapraları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.. Sen yoktun! ! !
Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında. Her Köşeyi her parkı her ağaçı ezberledim... Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım... Sen yoktun! ! !
Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı...Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken beni enkazın altından çekip alacak elini aradım... Sen yoktun! ! !
Özlem şarkılarını ezberledim.. Kimini bağıra bağıra kimini fısıltıyla söyledim. Karanlığa haykırdım hasretimi.Sesimi duyacaksın diye bekledim... Sen yoktun! ! !
Senden gelecek bir tek haberi bekledim.saatler asırlar gibiydigeçmek bilmedi. Çalan her telefonuyüreğimin deli bir çağlayana dönen atışlarıyla açtım. Senden başka duyduğum her seste hep aynı hayal kırıklığını yaşadım. Onlar beni duymak istiyordu bense seni... Sen yoktun...
Seni aramakdan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına uzattım her gece. Bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasını istedim. Olmadı. Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan kaç gece merdivendeki ayak seslerini dinledim gelen sensindir diye... Sen yoktun...
Her yağmurla birlikde hüzünde yağdıbu kentin üzerine. Bulutlar yanlızlığın işaretiydi benim için.Beni ıslatan yağmur olmadı. Ben senin özleminle sırılsıklamdım her mevsim. Hayat merhaba dedi bahara çiçek çiçek. Uzun kıştan sonra gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm...Sen yoktun! ! !
Her istasyon her otogar adresim oldu. Bir trenden inersin sandım. Otobüslerdeki her yolcuya sensin diye baktım. ya da yolculuklara vurdum kendimi. Kimsenin uğramadığı köylere adıduulmamış kasabalara gittim. Senden bir iz aradım.. Sen yoktun! ! !
Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım..Kıyılarda tükettim bekleyişlerimi. Hep sensiz gemiler geçti limanlardan. Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.. sen yoktun! ! !
Gözümden bir tek damla yaş akmadı.Onlar sana aittisana kalmalıydı. Kimselere söylemedim acılarımı. Bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım. Nice fırtınalar koptu yüreğimde. Dalgalar dövdü hayalllerimi. Sığınacak bir liman yaslanacak bir omuz aradım. İçimi dökecek bir insan aradım... Sen yoktun! ! !
Her gece ay paramparça oldu. Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara. Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim. Ayı avucunda bana getirmeni bekledim. Ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim bu kapkara dünyamı...
Ama.....
Sen yoktun...
Sensiz Olmaz Çünkü Böyle Bir Duyguyu Kolay Yakalayamıyor İnsan.Yakaladığı Zamansa Sana Sarılmalı Sahip Çıkmalı İşte O Duygunun Sahibi Sensin O Duyguyu Bana Yaşatan Sensin.Ben ne o duygudan nede senden vazgeçmek istiyorum Bu yüzden Sensiz Olmaz; Diyorum.
Sensiz Olmaz Çünkü Sen Aşksın.Aşksız Yaşanır mı? Öyleyse Sensizde Yaşanmaz Yaşanamaz.Ben Aşkı Seninle Tanımladım sana adadım.Yaşamımı da öyle.Ben Seni Yaşıyorum Seni yaşatıyorum Yüreğimde.Sensiz Nefes Bile alamıyorum
Sensiz olmaz Çünkü senin olmadığın yer keyif vermiyor bana.Sensiz çıktığım yolculukları yapılmamış sensiz yediğim yemekleri yenilmemiş sensiz içtiğim içkileri içilmemiş sayıyorum.Sevgilim ben sensizken ölüyorum
Sensiz olmaz çünkü.. mücadelerle dolu bu hayatta sen benim güç kaynağımsın.Sen olmasan ben hiçbir mücadeleden galip çıkamam her seferinde yenilirim.Sen olmasan bir kenarda kaybolur giderim.Yok olur biterim
Sensiz olmaz çünkü elini değdirdiğin her yer değerleniyor gözümde.Sen dokunmazsan hiçbir şeyin anlamı olmaz.” Deli” diyecekle bana boşver desinler.Onlar senin ne olduğunu benim için ne demek olduğunu asla anlayamazlar
Sensiz olmaz çünkü “ keşke” siz bir hayatı paylaşıyorum seninle.Sen hayatıma girdiğin günden itibaren keşkeler rafa kalktı.Şimdi yeniden keşkelerle dolu o eski günlere dönmek istemiyorum.Sen olmazsan eğer yine bin kez keşke diyeceğim biliyorum
TANIMAK iicn biirni görmek gerekmez görmek gerekse görerek evlenenler boşanmaz......bazan aynı yataktaki eşini tanıyamazsın 40 yıl bazan birini bir saniyede tanırsın önemli olan cizgisi olacak gizem olmayacak saklamayacak saklanmayacak bilmece bulmaca olmayacak biri ile karşılaşmak ve kolay tanımak tanınmak olduğu gibi olana razı olmak..
Sana dair dev gibi bir sevda büyüttüm küçücük yüreğimde…
Bu Küçücük yüreğimde büyüttüğüm korkularla başlamıştım bu sevdaya…
Korkuyordum…
Sanki bi uçurumun kenarında çaresiz kalmışta düşecekmişim gibi korkuyordum…
Hep bi güvensizlik içindeydim…
Ben ne kadarda aptalmışım ne kadarda körmüşümki ihanetini göremedim..
Bunu göremeyecek kadar mı sevdim seni…
Sevdim evet çok sevdim seni…
Zoruma giden ne biliyormusun?
Senin için gururumu hiçe saydım …şimdi incinen gururum ne diyor biliyormusun..?
^^Hala ne seviyorsun bu şerefsizi,hala neyi bekliyorsun…hala neyin peşindesin..
her şey bitti anlasana unut artık unut gitsin..^^
diye sessiz çığlıklar atıyor ama duyan yoook…
Sen hep bana sustun ben hep sana konuştum…
Hiç kimselere konuşmadığım kadar,sende kimselere susmadığın kadar bana sustun beklide…
Şimdi İhanetinin kaçıncı safasındayım bilmiyorum ama hala yalnızlığın,sensizliğin,
çaresizliğin ve sessizliğin koynundayım…
Ahhh bu aşk iflah etmedi beni seninse hiç umrun da olmadı…
Hep umursamaz tavırlar içindeydin..Niyetin ne yapmaktı bilmiyorum ama
ben böyle günden güne tükendim bittim…
beklide senden vazgeçemeyeceğimi bildiğin içindi bu umursamaz, vurdumduymaz,
vefasız tavırların öyle ya sen benim vazgeçilmezimdin…
Bana ne acılar çektirirsen çektir vazgeçmiyeceğimi biliyordun…
Oysa ne hayaler kurmuştum sana dair bana dair bize dair…
Sen bilmedin hiçbirisini..bilmek istemedin ki hiçbir zaman..
Sen bilmedin neleri kabullendiğimi…zoruma giden neleri sineye çektiğimi..
Sen tanıyamadın beni…anlayamadın…
Ben sana koştukça sen hep canımı yaktın..
Sen benim için ne saklambaç ne kovalambaç ne de başka bir oyundun
sadece kaybetmeye mahkum olduğum sevdamdın..! sadece ve sadece…
Ben seni ne kadar çok sevsem de sen beni hiç sevemeyeceksin..
Biliyorum...
Ben ne kadar beklesem de sen hiç gelmeyeceksin..
Biliyorum….
Ve ben bunları bile bile hiç değişmedim hala seninim delinim…
Bıraktığın gibiyim..
Ve ben yine her şeye rağmen Bana yaşatığın acılara rağmen hala iyiki varsın…
İyiki hayatıma girmişsin diyorum...
Hep yok olmuş düşler ve kimsesiz üşüyüşler beni anlatır.. .....
Geç kalınmışlığın acı bedeli..
Bedeller her zaman acı değil midir ne yenir ne yutulur
Gönül sazını titreten kaleme kuvvet yüreğinize sağlık. Kalem tutan elleriniz dert görmesin Sevgiyle.......
TÜM YORUMLAR (9)