Uykusu Kaçık Şiiri - Ozan Rari

Ne bir çıt var nede bir eda
yok hiçbir hareket herşey durağan
ölü adeta tüm dünya gecenin karanlığında
kulağımda o beni en derinden vuran ezgiler,
gözümde tüten yarimin hatırası
aklımdaysa herşeyin sonu var ne acı!

Gece benzer hayvana konuşmaz sana insan gibi
karanlıksa tek dolunayla anlaşamaz haldedir
uyku haramdır benim gibi berduş adama
alışkanlık edindim avareliği düzgün olamam gayri

Ben hep kendimleyim ne tuhaf
sıkılsamda sevmesemde hep başbaşayım
yalnızlık olsa olsa bana reva
anlık mutluluk anda kalmış
ebedi kalan ise o bilinmezlik
o kaybolmuşluk
o yol yordam bilmezlik
o vurdumduymazlık

Her yanımda yara bere
yüzümde yaşlı bir sakal kapkaranlık
saçlarımdaysa aklar yok ama velakin bir salaşlık alabildiğince
ne vücudum eski ahenginde
nede ruhum o eski parlaklığında
solmuş bir güneşim ben

Sesim duyulmaz bunca sessizlik içerisinde
anlaşılmaktan vazgeçtim zaten hemde çoktandır
hayat oyuncak yaptı elinde beni
oynatıyor gönlünün istediği gibi

Hiç faydası yok karşı koymanın
bu kıyamet tüm yaşamdan önce bende gerçekleşen
dağlarım dümdüz oldu
denizlerimse taştı tüm anakaralarımı boğdu içinde

Bir deliyim bir divaneyim ben
sorarsan sebep nedir diye
derim sana aşk eyledi beni böyle ne hazin