eskilerden kopan hüzün
adım başı rastlanan ıssızlık
çoğu kez yitirildi sanılan
sonu gelmez yolculuk
paylaşılmaz uyku
uykuda tek başına insan
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Belki de asıl gerçek olanı yaşıyoruz her uykuda ve her ölümde. Her gece yatağa girdiğimizde sonsuz bir uykunun kısa provasını yapıyoruz belki de. Çok güzel hissetmişsiniz.
Kelimelerin büyüsü şiirinizden hiç eksilmesin. Sevgilerle...
sevgili erlaçin döktürmüşsün, bu şiir bir vahiy gibi inmiş anladığım, yazarken eminim transtaydınız size helalinden bir sekiz puan veriyorum, çok güzel olmuş, sevgiler
Nedir beni benden alıp götüren, bir yanda zincirlere dolayan diğer yandan kelebek kanatlarında uçuran
şey ne. Saklanmaya çalışan yada ısrarla yangınlar çıkaran duygularda neyin nesi, hiç böyle olmamıştı
günlerin bu saatleri, hiç bu kadar bağlanmamıştı
dakikalar saniyelere,
zaman hiç bu kadar hızlı akmadı, alıp götürdükleri değerli diye zamanın bitmesini istemeyen de kim.
Kim sessizliğine gömülüp çığlıklar atan, nereye gider bu yollar, sokak lambaları neden yanmaz, kim karanlıklarına hükmetmek için söndürür tüm ışıkları, ışıklar neden bir kişi istedi diye söner, kim kalkar gider karanlığında o sokakların, kim bakar ardında gelen var mı diye, korkular mı geri döndürür, yoksa yalnızlığında dost aramışlık mıdır
geri çeviren hüzünlü yüzleri..
Kim katar kaldırım taşlarına sessiz ayak seslerini,
gidilen yer bir sevgilinin evimidir, yoksa bir fahişenin isterik çığlıklarının bulunduğu karanlık köşelermi.. Kimler dolaşır karanlığında bu kentin. Sorgulamadan kimler ateş açarda öldürür ölümü,
ölüm kime bahşedilmiştirki bu kadar kolay harcanır ömürler.
Yaşam bir engelli koşumu kim kazanır kim kaybeder bu sokaklardaki yaşamı..Karanlıklarından al beni bu kentin kendine kat... Sonunda olmak istediğim şey ne bilmiyorum ama sen sıkı tut ellerimi bende kaybolabilirim sokaklarında bu kentin...
Şiirinizi Olimpos Mitlos'da okumak başka tadlar veriyor.Bursa'lılar da beğenecekler biliyorum,bulunduğum yerdeki beğenilere bakarak....
Sevgiler saygılar
mim kemal ertuğrul
Şiirin başlıgını okur okumaz, John Donne'u hatırlattın bana...' one short sleep past, we wake eternally, and death shall be no more: Death, thou shalt die'...aklima bu sonetin sonu geldi...nedense.....geri kalan kısmını hatırlıyamıyorum....O kocaman yüreğin hiç susmasın......
''sonrası bayram yürekte '' nükteyi burada buldum... DELI'ye her gün bayramdir.. sair günler sizin olsun, ey ciftlesemeyenler..:)))
kim, kim ki nereye:) dönüşler yaşama, aşmak kafa tutmak belki altı saniyeye....
gene çok güzel bir şiir.. daha büyümek için vaktim var sanırım.
sevgiyle,
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta