Uykunun Gizemi Şiiri - Selami Utkan

UYKUNUN GİZEMİ

Ne iş yoğunluğu,
Ne de gürültü çokluğu,
Kafayı vurup daldın mı
Tozpembe bir rüya yazdın mı
Bitmiştir o an günün hiddeti,
Doğmuştur uykunun gece cenneti.

Varsın iş olmasın, trafik de tıkansın,
Sokaklar insan seliyle dolup aksın,
Ter, kir, sis ve zehirli gazlar,
Ufukları baştan başa sarsın,
İstediği kadar çalsın uyarıcı sazlar,
Yeter ki yastığın başından kaymasın.

Uykuya daldın mı bitmiştir gün,
Artık mazi olmuştur her bütün,
Ne iş, ne aş, ne de uğraş,
Ne sevinç çığlığı ne de hüzünlü yaş,
Uzanıp koydun mu yastığa bir baş,
Mutlu eden uyku en büyük arkadaş.

Hele bir de aldı mı seni bir rüya,
Sardı mı seni yeşil bir dünya,
Çık mehtaba, sarsın etrafını yıldızlar,
Uzan çimenlere, kulak ver doğaya,
Ne yorgunluk ne de mutsuzluk,
Artık hatırlanır mı yorgunluk ve yokluk

Turlayın içinizdeki dünyayı,
Görün uykudaki gizemli rüyayı,
Koklayın bahçelerde gülleri, menekşeleri,
Dokunun çimenlere, çiğdemlere, kelebeklere,
Sarılın kuzulara, koyunlara ve kuşlara,
Çıkın yaylalara, girin serin sulara.

Beyaz bir kar tabakası olun,
Eriyip inin dağlardan ovalara,
Süzülün yeşil bağlara ve bostanlara,
Ve de bin yıllık ulu çınarlara
Bir nehir olun akın uzak denizlere,
Bir yunus gibi inin dipteki gizemlere.

Ay yıldızlar arasından sonsuza süzülsün,
Kutuplarda buzullar parça parça çözülsün.
Her köşede tanklar, toplar patlasın,
Gökyüzünde güneş hiç doğmasın.
Varsın dünya kendi haline yansın,
Yeter ki uyku sizi yalnız bırakmasın.

30.01.2008
(Çarşamba)
Selami UTKAN