Ben, her uykumun
Sancılı çocuğuyum.
Çağırın annemi kucağında uyuyayım.
Taş beşikteki hazin son
Desin bir kabustu.
Vakit gece yarası.
Tavandaki hazin hikayemden
Söz yaşı çiseliyor baş yastığıma.
Ben, her uykumun
Onu rüyana getireceğimle
Avutulan çocuğuyum.
Çağırın oğlumu dizlerinde uyuyayım.
Taş beşikteki hazin sonum
Desin bir kabustu.
Yarı uykulu, yarı uyanığım.
Düşüncelere batıp batıp çıkmaktayım
Sayı belirsiz nefessiz kalışlarımın
Kendimi, yanına gidip gelmiş bulmaktayım.
Vakit sabaha doğru.
Gündüz, geceyi hüzne emzirmeye hazırlanıyor.
Kayıt Tarihi : 11.1.2024 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!