Uykum var anne Şiiri - Vedat Polatdemir

Annem,
Uykum var anne,çok uykum var.
Bak gecede olmakta,karartı düştü cama
Hadi al gönlünü,şefkat yüregini
Gel bana anne
Hemen yatagıma,baş ucuma
Beni avut,
gel bana anne…
Yagmurlar yagıyor yüregime…
kokusu yok!
Ver o mis kokunu anne
Titrek ellerinde, yine saçlarımı okşa,
Masal anlat bana anne.
Hemde hani o masalı,
Benim her akşam dinlemekten bıkmadıgım,
Seninde her akşam anlatmaktan bıkmadıgın,
O masalı yine anlat anne.
Cahildim bilmedim
Sen hep benimlesin sandım anne…
Sırtım üşüyor anne,
Hadi sarıl ne olur sar beni annem…
Gönlüm hiç inanmadı yokluguna,
Kabul etmedi bunu oglun.
Bu nasıl acı!
Niye bunun rengi yok anne,
Yüregim niye acıyor?
Niye sızlıyor?
Niye üşüyorum anne!
Bir Alışılmaza tahammül ögretmedin
Yok tahammülüm sensizlige.
Sakın gitme!
Bırakma beni anne...

Vedat Polatdemir