Karanlık bir oda, kırık dökük bir masa,
Üstünde mum yanar
Ben öldüm, istersen cesedi mi mumyala
Sana olan hislerim denizdeki kum kadar
Kendime geleceğim , susarsa duvarlar
Duyduklarını anlattılar, saatlerce dert dinledim
Bak yine aynı şey ,avuç içlerim terledi
Kimse rüzgar olup pencereme esmedi
Kalbim kırıldı, konuşmak yerine esnedim
İyice ağırlaştı göz kapaklarım
Yıldızlar düşer diye, penceremi kapatmadım
Fotoğrafını yanı başıma koydum, korkumdan
Beraber uyuyalım, fazlasıyla uykum var
Kayıt Tarihi : 25.7.2021 01:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!