Uykum Kopar Şiiri - Şair Mannaz

Kanatlar bir vizirtiyla cirpinir,
Ayaklar bir ciriltiyla siyrilir,
Birinin ciyak cikleyisi,
Digerinin kisik kisneyisi.
Findik faresinin kuyrugu ve
Sercenin ayaklari,
Sicimle bagli.
O parlak kara gozlerinden iceri giren kisik isik,
Retinada dans ederken,
Tek kavramdi bagimsizlik.

Sancili ayaklarini ve kanatlarini
Yakinda yorgunluk kavrayabilecek gibi.
Cit! sesini duymaya uzanir kulaklarim
Tavsaninkiler gibi
Yerine uykum kopar, o sicim gibi...